believer pisze:Generalnie zgadzam się z KAAN-em odnośnie zboru lokalnego ale jest kilka zagadnień, które nie są dla mnie jasne np:
- w jaki sposób byli wybierani starsi? kto ich wybierał i ich ustanawiał?
Każda służba jest według tego jak Duch Święty rozdziela dary. W czasie formowania się Zboru Bożego, w NT apostołowie byli organizatorami struktur pierwszych zborów np. przez swoich współpracowników.
Tt 1:5 Pozostawiłem cię na Krecie w tym celu, abyś uporządkował to, co pozostało do zrobienia, i ustanowił po miastach starszych, jak ci nakazałem,Paweł pozostawił Tytusowi i także Tymoteuszowi wytyczne według których starsi byli powoływani do służby. Dzisiaj mamy podobną sytuację z tym, że nie mamy apostołów, jednak mamy list apostolski. Zbór jako społeczność naznaczona Duchem Świętym ma władzę powoływania ludzi do służby, podobnie jak zbór w Antiochii który posłał apostoła Pawła i Barnabę do służby ewangelizacyjnej.
Dz 13:1 W Antiochii, w tamtejszym zborze, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Symeon, zwany Niger, i Lucjusz Cyrenejczyk, i Manaen, który się wychowywał razem z Herodem tetrarchą, i Saul.
2 A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem.
3 Wtedy, po odprawieniu postów i modlitwy, nałożyli na nich ręce i wyprawili ich.
4 A oni, wysłani przez Ducha Świętego, udali się do Seleucji, stamtąd zaś odpłynęli na Cypr,Pomimo tego że Paweł był apostołem to jednak poddał się decyzji zboru w sprawie misji. Istotną rzeczą jest to, że to Duch Święty posyła do służby, a starsi mają zdolność duchową do rozpoznania działania Ducha Świętego.
Zbór jako społeczność - starsi, którzy w nim służą mają tę władzę aby rozpoznać i wyznaczyć osoby które spełniają kryteria duchowe potrzebne do służby.
- kto i w jaki sposób ma usunąć starszego jeżeli np. głosi herezje?
Ci którzy powołują mają co najmniej dwa obowiązki:
1. właściwie rozpoznać brata obdarowanego przez Ducha Świętego nadającego się do służby według kryteriów z listów do Tymoteusza i Tytusa.
2. Pielęgnować dyscyplinę w zborze, aby żaden fałszywy nauczyciel nie głosił herezji.
Starsi mają władzę powoływania jak i odwoływania - dyscyplinowania braci mających wykonywać służbę dla Pana i ku zbudowaniu Zboru. Praktyka wieków funkcjonowania chrześcijaństwa uczy, ze jeśli ten obraz Zboru Bożego jest łamany niechybnie dochodzi do odstępstwa i herezji. Istnienie hierarchii kościelnej cementuje pojawiające się odstępstwo i taka społeczność - denominacja idzie coraz głębiej w religię i buduje ludzką instytucję, a nie duchowy Zbór Boży.
- czy nie ma śladu jakiej zwierzchności ponad zborowej w tym, że ap Paweł wysłał Tymoteusza lub Tytusa (nie pamiętam) aby ustanowił starszych po zborach? I czy on ich miał wybrać, czy tylko zaakceptować wybranych przez zbór?
O tym fakcie pisałem wyżej; posłanie Tytusa do zborów miało na celu uporządkowanie sytuacji z powodu nieznajomości zasad funkcjonowania Zboru Bożego. W tym czasie nie istniał cały NT i bezpośrednie działanie apostołów przez swoich posłańców było uzasadnione. Dzisiaj wiemy jak postępować z powodu pełni Słowa jakie dostaliśmy po skompletowaniu Biblii. Jest wiele wskazówek, że zbory są autonomiczne, ale nie niezależne. My wszyscy - zbawieni z łaski jesteśmy zależni od siebie jak ręka jest zależna od nogi , albo głowy czy płuc. Jednak nawet głowa
(piszę o tej cielesnej, bo duchową głową jest Pan Jezus) nie może powiedzieć do nogi "od dzisiaj będziesz ręką", bo pozycję w Zborze określa jego Stwórca - Pan Jezus. Ręka nie może żyć właściwie bez nogi, nie wykona wszystkiego jeśli noga nie pójdzie tam gdzie trzeba.
- kim byli ewangeliści i jaki mieli zakres obowiązków i czym się różnili od apostołów?
Apostołowie byli szczególnymi osobami powołanymi osobiście przez Pana Jezusa, było ich dwunastu. Nigdy w historii nie został powołany inny apostoł Pana Jezusa. Jednak zbory mają swoich apostołów - posłanych, takie jest znaczenie tego terminu. W sensie funkcjonalnym są oni podobni do dwunastu apostołów z wyjątkiem autorytetu przekazania nowego Słowa i objawienia, które zakończyło się w NT. Ewangeliści, misjonarze są swego rodzaju apostołami i mają za zadanie przekazanie ewangelii tym, do których ona jeszcze nie dotarła. Apostołowie swoją władzę mieli daną wprost od Pana Jezusa i jak można zauważyć nie nadużywali tej władzy. Piotr pisał:
1Pt 1:1 Starszych więc wśród was napominam, jako również starszy i świadek cierpień Chrystusowych oraz współuczestnik chwały, która ma się objawić:
2 Paście trzodę Bożą, która jest między wami, nie z przymusu, lecz ochotnie, po Bożemu, nie dla brzydkiego zysku, lecz z oddaniem,
3 Nie jako panujący nad tymi, którzy są wam poruczeni, lecz jako wzór dla trzody.Pisał jako
synpresbyteros - "współstarszy", nie wynosił się jako apostoł choć pozycja jego była wyższa niż innych starszych. Wskazywał, że w zborze starsi są sługami, a nie panującymi.